По завршувањето на средното училиште се знаеше дека останувам со изучување на музиката, ни раскажа Пеце Христоски.
Нашиот сограѓанин Пеце Христоски е наставник по музичко образование во нашиот град, а нас ни беше задоволство да направиме кратко интервју со него.
Па погледнете ги неговите одговори и кои интересни работи ги сподели со нас.
Пред се, го прашавме кога е роден и со што се занимава моментално? ,,Имам 32 години и моментално предавам како наставник по музичко образование во ОУ ,,Никола Карев” во Крушево како и во гимназијата СОУ ,,Наум Наумовски-Борче” . Во слободно време сум активен со проби и настапи со бендот ,,Марифет .”
Потоа, од кога се занимаваш со музика? Па тој ни одговори: – ,,Со музика сум од најмали години, а се сеќавам дека првата песничка ја свирев и ја научив на седум години. Со сите би рекол скромни услови за музичка наобразба кои може да ни ги понуди едно мало гратче како што е нашето и времето во кое растев, во кое интернетот не беше воопшто достапен мислам основата која ми ја покажа мојот татко беше сосема доволна за почеток. ”
И него го запрашавме каква музика слуша, па како одговор следеше: – ,,Нема да звучи како клише затоа што навистина слушам секаква музика. Најчесто се насочувам според потребите кога треба да се сработи некаков проект за во училиштето или бендот. Дефинитивно најголем предизвик ми е џез музиката. И покрај обврските пробувам најпрво да се наслушам (да ја осознаам) и да ја разберам за да можам да ја применувам. Повторно и оваа е поврзано со моментот да дојдам до ниво за да можам да ја практикувам. ”
Го прашавме во кои други бендови/групи бил до сега? – ,, Првите седум години ги поминав во ,, Фантастик бенд”. После две или три години настапувавме како дуо заедно со Велко Николоски. Негова беше идејата да направиме нешто посериозно со бенд и продолжив во ,,Инвиктус”. Последно започнав соработка со колегите од ,,Црешово топче”, меѓутоа во ист период ме контактираа колегите од Прилеп на кои им требаше клавијатурист и се одлучив да продаолжам со нив, така да еве две и пол години сум со ,,Група Марифет”.
Освен во група Марифет, дали настапуваш и со други групи или поедини музичари? – ,,Работата и во слободно време проби и настапи со група ,,Марифет” целосно ми го исполнуваат секој работен ден па и викендите. Постои колегијалност помеѓу музичарите и соработуваме или си помагаме во дадени ситуации или одредени проекти онолку колку ни дозволува преостанатото време. Во овие услови во кои се најдовме со вонредната состојба и корона вирусот снимаме кавер верзија на познати хитови, па тоа е уше еден од начините со кој што покажуваме дека соработуваме меѓусебно. ”
Следно, дали постојат познати личности, странски и наши кои ти служат како инспирација или некој бенд можеби? – ,,Ги има многу. Од познати инструменталисти до пејачи, странски и наши. Едноставно луѓе кои пред се се надградувале музички како созревале со текот на годините. Мора да го истакнам бендот Тото. Не знам, едноставно нивната музика е тоа што мене ме исполнува најмногу. И во нивното 40 годишно постоење и творење се гледа тоа постојано усовршување во секој поглед. Пред 2 години имаа концерт во Скопје во спортскиот центар тогашниот Борис Трајковски. Незаборавно искуство, перфектен звук, врвни музичари и еуфорија која се навраќа секогаш кога се потсетуваме на тој настап. ”
Го запрашавме како започнала приказната со музиката, па ни раскажа: ,, Од како знам за мене сум со инструментите, со клавијатурата и со музиката. Од татко ми имав инструменти на куп па некако се подразбираше дека ќе се определам да се занимавам со музика. Од основното училиште до средното во Битола кое многу ми е мило што го завршив на инструменталниот отсек- труба. Понатаму се знаеше дека останувам со изучувањето на музиката. ”
Ни раскажа интересна случка која се случила за време на некој настап со групата или при самостоен настап. – ,, Случки има безброј. Држбата со луѓе секогаш носи нови моменти и ситуации. Можам да се присетам на една приватна забава во Порта Џез во Битола, мислам дека беше некоја годишнина од матура. Еден од гостите дојде до нас на бината. Се затрча, биквално скокна и се фрли во публиката. Најпрво се исплашивме бидејќи пред се заради тоа што беше ненадејно, неочекувано, а и ризично по неговата безбедност. На раце го пречекаа другарите па подоцна раскажаа дека тоа му била веќе проверена и извежбана атракција, која ја практикувале на сите нивни заеднички собири. ”
Нас ни преостанува само да се заблагодариме за ова интервју со Пеце и му посакуваме успеси на секое поле во животот.
